ls-a-and-ls-a.md

description
این آپشن‌ها برای نشان دادن تمام فایل‌های موجود در دایرکتوری مورد نظر هستند (فایلای مخفی رو هم نشون میدن).

ls -a & ls -A

تو لینوکس اگه اول هر فایل یه "." بذارین این باعث میشه که اون فایل مخفی (hidden) بشه؛ برای مثال alaki.txt یه فایل معمولیه ولی اگه تغیر نامش دادین به alaki.txt. این فایل یه فایل مخفی میشه که در حالت گرافیکی هم دیگه دیده نمیشه مگه اینکه ctrl+h رو فشار بدین.

این فایلای مخفی موقع ls گرفتن هم نشون داده نمیشن پس اگه خواستین ببینینشون فقط کافیه از آپشن a- استفاده کنین.

تفاوت ls با ls -a

خب همونطور که میبینین خروجی ls با ls -a ممکنه خیلی متفاوت باشه :). دو مورد عجیب توی این لیست هستن که دو مورد اول بالا سمت چپن؛ یکی . و دیگیری .. که این دوتا به ترتیب دو تا دایرکتوری هستن یکیشون همین دایرکتوری جاری هستش و یکی دیگش دایرکتوری والد هستش. همونطور که تو کامند cd یاد گرفتین، همین الان بنویسین . cd ببینین چی میشه یا بنویسین .. cd ببینین چی میشه (البته بعدش از کامند pwd هم استفاده کنین).

خب می‌رسیم به تفاوت A- با a- که تنها تفاوتشون همینه که a- همه‌چیزو نشون میده تو خروجی ولی A- اون دوتا دایکرتوری . و .. رو نشون نمیده. کاربردی هم که داره اینه که اگه بخواین تعداد همه‌فایل و پوشه‌های یه دایرکتوری رو بشمارین حتی اونهاییش که مخفی هستن خب منطقیه که از A- استفاده کنین :) اینها رو بعدا تو شل‌اسکریپت نویسی بهتر میتونین لمس کنین. من اینجا صرفا یه مثال دم دستی میزنم که اونایی که کنجکاون یا بیشتر میدونن واسشون ملموس باشه:

ls -A | wc -l

کامند wc رو هنوز توضیح ندادم ولی کارش word count عه حالا بعدا که بهش رسیدین بیشتر میتونین باهاش آشنا بشین.

فرمت بلند آپشن a- و A- به ترتیب all-- و almost-all-- هستن یعنی میتونین به فرمت زیر هم بنویسینشون:

ls --all
ls --almost-all